همکاری با کتابخانه‌ها و مراکز اسناد
زبان فارسی در هند سابقه دیرینه‌ای دارد. نشانه‌های کاربرد این زبان در دانش، ادب و متون اداری به دوران غزنویان باز می‌گردد و به مدت چندین سده ادامه داشته است. البته پیشینه‌ی ارتباط زبانی ایران و هند را می‌توان در ارتباط زبان‌های اوستایی و سانسکریت جستجو کرد. از این رو بخش اعظمی از کتاب‌های تاریخی در هند به زبان فارسی نوشته شده‌اند.
در راستای تسهیل در دسترس‌پذیری اسناد تاریخی و نسخه‌های خطی و حفظ میراث مکتوب، مرکز بین‌المللی میکروفیلم نور از بدو تأسیس همکاری‌های فراوانی با کتابخانه‌ها و مراکز اسناد به ویژه در هند داشته است. تعداد قابل توجهی از کتب اسلامی خطی شامل نسخه‌های فارسی و عربی در کتابخانه‌ها و مراکز اسناد هند توسط این مرکز در قالب مشارکت‌ها و تفاهم‌نامه‌های دوسویه فهرست‌نگاری و دیجیتال سازی شده است. از جمله همکاری های این مرکز می توان به فهرست نگاری و دیجیتال اسناد فارسی مرکز اسناد ملی هند و مرکز اسناد تلنگانه اشاره کرد.
