نامه شیخ عبدالرسول آل مذکور حاکم بندر بوشهر در جواب نامۀ سرچالرز ویلیام پاسلی

سواد رقعه ای که شیخ عبدالرسول آل مذکور حاکم بندر بوشهر در جواب نامۀ  سرچالرز ویلیام پاسلی از اعضای هیات همراه سرجان مالکوم نگارش کرده است. پاسلی بعدها از جانب مالکوم کفیل نمایندگی کمپانی در بوشهر شد. در این نامه، شیخ عبدالرسول از جران احداث قلعه جات تسط نیروهای بریتانیا و کمپانی هند شرقی در جزیرۀ خارک و بوشهر سخن گفته، همچنین در بارۀ خودسری های نیروهای ابن سعود و وهابی ها و همدستی برخی از قبایل عربی حواشی خلیج فارس با آنها در تجاوز به حدود جنوبی جزایر و بنادر ایران سخن گفته و به لزوم مقابله با این جریان اشاره کرده است. این نامه به تاریخ ۱۲ جمادی الثانی ۱۲۲۳ قمری ( ۵ آگست ۱۸۰۸ میلادی) ارسال شده است.

در بخش هایی از این نامه آمده است:

«به علتی... چندی قبل از عسلو [عسلویه] رسید مشعر بر اینکه از جانب سعود حکمی شده است که جماعت جواسم و عتوب و عبدالله بن جابر، هرکس جهازات خود را تدارک دیده و جمعیت خود را سوار، له هم کاری به یکدیگر به این حوالی و حواشی جزیره ی خارک تردد و گردش نمایند. نظر به اینکه عبدالله بن جابر چندی خود متوفق و بلدیت اماکن و منزلگاه ها که ممکن نزول به آنجاها می شود، دارد، گاه باشد نظر به معاندتی که دارد خیالی به خاطر رسانیده در مکانی از اماکن مزبوره نزول و به اهالی آنجاها یا دواب یا غیره دست بردی نموده باشد و باعث قصور، قهر و بدنامی شده باشد. از این جهت بروج مزبوره را ترتیب که همه اوقات چند نفری در آنجاها بوده، طریقه ی حزم و احتیاط به عمل آورده که هرگاه ایشان این خیال فاسد به خاطر رسانیده، عزیمت نمایند، مانع و هم دوستدار را مطلع گردانیده باشند. جهت ساختن بروج این است و الا که امری دیگر صورت پذیرد وقوع نشده و به هیچ وجه من الوجوه دخلی به چادرهای سرکار ندارد.»

منبع: از مجموعه  اسناد خلیج فارس در آرشیو ملی هند/ فهرست نگار: دکتر محمد رضا بهزادی