دکتر بی. آر. مانی رئیس موزه ملی هند با حضور دکتر ایرج الهی سفیر جمهوری اسلامی ایران در هند و دکتر مهدی خواجه پیری، مدیر مرکز بین المللی میکروفیلم نور از فعالیت های این مرکز در خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران بازدید نمودند. این دیدار به منظور آشنایی با اقدامات این مرکز در زمینههای حفظ، مرمت و دیجیتالسازی میراث مشترک ایران و هند صورت گرفت. در گفتگوهای انجام شده، بر ضرورت گسترش همکاریهای دوجانبه برای ترویج و حفاظت از این گنجینههای فرهنگی تأکید شد.
در این نشست مشترک، سفیر جمهوری اسلامی ایران، رئیس موزه ملی هند و مهدی خواجه پیری، رئیس مرکز نور میکروفیلم، بر اهمیت روابط دیرینه تاریخی و فرهنگی میان ایران و هند به عنوان یکی از نقاط قوت و سرمایههای مشترک هر دو کشور تأکید کردند. این گفتوگوها بر تقویت همکاریهای دوجانبه برای حفظ میراث مشترک مکتوب ایران و هند تمرکز داشت.
سفیر ایران، دکتر ایرج الهی، در سخنانی با اشاره به عمق تاریخی روابط ایران و هند اظهار داشت که از دیرباز علاقه و احترام متقابل میان مردم دو کشور وجود داشته و تبادلات فرهنگی و ادبی به عنوان پلی برای دوستی و آشنایی بیشتر عمل کرده است. وی افزود: «تاریخ ایران و هند سرشار از داستانهای مشترک، آثار هنری و ادبیاتی است که نه تنها میراثی برای دو ملت، بلکه گنجینهای ارزشمند برای بشریت به شمار میآید. این پیوندها باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند و تقویت شوند، چرا که نمایانگر همبستگی و ارتباطی عمیق میان دو ملت است.»
رئیس موزه ملی هند در سخنانی به اهمیت تعاملات سازنده و تاریخی میان ایران و هند اشاره کرد و گفت: «میراث فرهنگی این دو کشور فراتر از مرزهای جغرافیایی است و در قلب مردم هر دو کشور ریشه دارد. ایران و هند تأثیرات متقابل عمیقی بر یکدیگر داشتهاند و فرهنگ، هنر و ادبیات این دو سرزمین در هم تنیده شدهاند و جلوهای از همبستگی فرهنگی را به نمایش گذاشتهاند. این میراث مشترک، نماد تعاملات گستردهای است که در طول تاریخ شکل گرفته و تا به امروز نیز پایدار مانده است. مردم هند همواره با احترام و علاقه به فرهنگ و هنر ایران مینگرند و این پیوند فرهنگی به عنوان یک میراث زنده همچنان در میان نسلهای مختلف هر دو کشور ادامه دارد.»
مهدی خواجه پیری، رئیس مرکز میکروفیلم نور، در این نشست با اشاره به پروژههای فرهنگی مشترک میان دو کشور، به ویژه در زمینههای دیجیتالسازی، فهرست نویسی و مرمت میراث مکتوب بیان داشت: «این مرکز همواره در تلاش است تا از طریق حفظ و دیجیتالسازی میراث مشترک، بستری مناسب برای مطالعات و پژوهشهای آینده فراهم کند. ما امیدواریم که این همکاریها به ایجاد یک پل فرهنگی پایدار میان ایران و هند کمک کرده و نسلهای آینده نیز به این گنجینههای فرهنگی افتخار کنند.» وی افزود: «تعاملات فرهنگی و پروژههای مشترک مانند مرمت نسخ خطی و نمایش آثار ارزشمند میتواند نقش بسزایی در زنده نگهداشتن این میراث مشترک و شناخت بهتر دو ملت از یکدیگر ایفا کند.»
حدود چهارده هزار نسخه خطی در موزه ملی هند نگهداری می شود که از این میان، هشت هزار نسخه به زبانهای فارسی و عربی است. همچنین این موزه حدود هزار قطعه خوشنویسی، نگاره و مینیاتورهای ایرانی من جمله مجموعهای از قطعات خوشنویسی میرعلی هروی را در خود جای داده است. نسخه ای از بوستان سعدی در میان آثار این موزه دیده می شود که توسط خوشنویس معروف شهسوار الکاتب برای کتابخانه سلطنتی ناصر شاه (سلطان خلجی مالوه) در سال های 906 هجری کتابت شده و نگاگری ها و تذهیب های آن رقمی با نام «حاجی محمود» دارد. موزه ملی هند در سال 1949میلادی در دهلی نو تأسیس شد.