الفيه ابن‌مالک [في النحو و التصريف = الخلاصة في الصرف و النحو]
توسط: ابوعبدالله جمال‌الدين محمد بن عبدالله بن مالک الطائي الجياني، معروف به «ابن مالک» (600- ۶۷۲ ق.)
آغاز: قال محمد هو ابن مالک احمد ربي الله خير مالک…
پایان:
توضیحات: «الفيه» يا «الفيه ابن مالک» مجموعه‌اي شامل هزار بيت شعر است که به موضوع ادبيات عرب و علم نحو مي‌پردازد. نام اصلي اين اثر «الخلاصة الالفيه در صرف و نحو» است؛ و گزيده «الکافية الشافيه»، منظومه‌اي بزرگ‌تر از همين سُراينده، است؛ و از همان آغاز، به عنوان يک متن آموزشي، با اقبال نحويان مواجه؛ و شرح، حاشيه و تعليق بسياري بر آن نوشته شده است. ازجمله شرح فرزند سُراينده به نام «بدرالدين»، معروف «به ابن الناظم»، «شرح ابن عقيل»، «شرح ابن هشام» و «شرح سيوطي». الفيه به زبان‌هاي اروپايي نيز برگردانده شده است. آغازه افتادگي دارد. همچنين به کتاب‌هاي شماره سيزده؛ و هشتاد و هفت (و) از همين کتابخانه مراجعه شود.
تاریخ کتابت: نامشخص
کاتب: ناشناس