الاربعون حديثا= [اربعين شيخ بهايي]
توسط: بهاءالدين محمد بن حسين حارثي عاملي، معروف به «شيخ بهايي» (۹۵۳ – 1031 ق.)
آغاز: ان أحسن حديث تحلي اللسان بجواهر حقائقه و خير خبر تجلي الانسان [...]
پایان:
توضیحات: مشتمل بر چهل حديث دربارة سنن و آداب، و شرح مفصل هر يک از آن‌ها – بدون شرح اسانيد - است. بلافاصله پس از تأليف مورد توجه دانشمندان قرار گرفت و شروح و حواشي بسياري بر آن نگاشته شد. اين کتاب تنها اثر «شيخ بهايي» است که در آن به مباحث سياسي پرداخته شده است. مؤلف در شرح حديث پانزدهم - که درباره حرام بودن ياري ظالمان و گرايش قلبي به آن‌ها است – به تفصيل سخن گفته و ديدگاه‌هاي خود را شفاف و صريح بيان کرده است. از اين رو مي‌توان به ديدگاه و عقيده باطني او در مورد رفتار با حاکم جبار پي برد؛ و علل و عوامل همکاري عالمان با شاهان صفوي را نيز فهميد. وي در اين اثر به بحث درباره امر به معروف و نهي از منکر، و شرايط و مراحل آن نيز پرداخته است.
تاریخ کتابت:
کاتب: