لطایف اللغات

شماره كتابخانه: 1464 (ب)        موضوع: تصوف
نام كتاب: لطائف اللغات
نام مؤلف: عبداللطيف بن عبداللّه‏ العباس
نوع خط: نستعليق     اندازه: 23×19      سطر: 19      اوراق: 153×317       زبان: فارسی (مجلد)
آغاز: اين فرهنگ است مشتمل به حل لغات غريبه عربيه والفاظ عجيبه عجيبه مثنوی مولوی رومى...
انجام: يوفى بمعنى يافه گوئى يعنى بى هوده گوئى...
توضيحات: مصنف صراح، كنزاللغة، فرهنگ مير جمال الدين حسين انجو مسمی بفرهنگ جهانگيری (مبنى بر احواله منتخب لغات) كشف اللغات شيخ عبدالرحيم سوربهارى، مدار الافاضل، شيخ ‏اللّه‏ داد سرهندی، شرح اصطلاحات صوفيه شيخ امين عطار، شيخ عبدالرزاق كاشى و چندی از چنين لغات متفرق مثنوی، كه ارباب تحقيق در مدت دوازده سال عرق ريزی، آن را تهيه كرده بودند، استفاده كرده اين لغت را تيار كرد...
اولين حرف را باب و حرف آخر را، دراين فصل گفته شده است و كلمه هائی فارسی، عربى، تركى، سهريانى، عربى فارسی، تركى فارسی، فارسی هندی، و عربى فارسی، را نشانيها مقرره كرده اند، اين هم ميتوان بود كه در همين فرهنگ بعضی از كلمات اينطور شامل شده باشد كه در نسخه ناسخه مثنوی يافته نشود يك حرف در چندين معنى بكار ميتوان برد، اگرچه در مثنوی فقط معنى آن منظور باشد، تاهم آن همه معانى درج كرده است، مؤلف خودش را فقط راوی گفته است بدينجهت اين اين را درجه لغات، قاموس و صراح نبايد داد اومى گويد كه مولانا ابراهيم دهلوی در تدوين اين نسخه كار مهمى انجام داده است.