شماره كتابخانه: 2186 (ز) موضوع: ملفوظ
نام كتاب: ملفوظ حضرت خواجه محمد باقى (باللّه) نقشبندی الاولسى (م 1012)
نام مؤلف: ناشناس
نوع خط: نستعليق اندازه: 24×14 سطر: نداده اوراق: 31 زبان: فارسی
تاريخ كتابت: بروز پنجشنبه 11 ربيع الاول 1059 هجری
آغاز: بسم اللّه الرحمن الرحيم... بعد از حمد و صلوة نموده مى آيد كه چون بسابقه عنايت ازلى و رهنموئى سعادت لم يزل اين ذره احقر كه نام خود را از عنايت بى اعتبارى شايسته اندراج درين نامه نمى بيند...
انجام: هر قدر درد او نتوانم گريه كرد گيند تا بحشر شهور و سنين برو
آه اين چه ماتم ست كه خون جگر گسوخت هر لحظه ام بدر دو غم مازه بسوخت
ترقيمه: (بخط باريك تمت حامداً مصليا يوم الخميس 11 شهر ربيع الآخر 1059 م
توضيحات: جامع ملفوظ كه يكى از مريدان نزديكى حضرت خواجه باقى باللّه بود، احوال مجالس باضبط تاريخ نوشته است، در آغاز غور از مرشد خود بزبان او، احوال نگاشته در خط وی در آخر اطوار و فرمودات پير و مرشد خود فضلا بيان كرده است بعد ازان تاريخ فوت و جائى مدفن اور نشان واوه سيس هفت هشت اشعار فارسی سهروده خود مشتمل بر بندها بشكل رثاء نقل كرده است...
بعد از متن يك غزل فارسی حضرت شيخ احمد جام زنده پيل غالباً بقلم همين كاتب نقل است.
از پشت ورق آخر يك ورق زائد بريضت آن نانيمه صفحه بيان "حقيقت ذكر" بخط همين كاتب است.
و ليس از آن بر ورق ديگر و بر صفحه اول آن آنحضرت صلىاللّه عليه و سلم را خطاب كرده يك نظم دعائيه بزبان عربى كه بيت شروع آن..
يا سيدی يا رسول اللّه خذبيد
مالى سويك ولاالوی الى احد
و بر موضوعهائی تصوف عربى و فارسی و مانند آن عبارتها و اشعار مولانا رومى سعدی و جامى و مانند آنان منقول است..
اين ورق سر ورق رساله ديگر شماره مخطوطه 6 (ز) است..
رونى همين سر ورق اين عبارت احمد سومره يافته مى شود 19 شهر ذی الحجه (سنه ندارد)